Aşağı yukarı iki sene evvel Alper'in Kuzey Study'de "abi Esra ile de konuştum, böyle böyle bişiler yapalım mı ya?" demesine binaen laptoplarla oturup önce blogger hesabı edinip sonra da milleti yazar ilkan etmemizle başladı herşey. Masterini yapan bir grup öğrenci olarak başladık yazmaya çizmeye. Üzerinden iki sene geçmiş, askerdeki benden gayrı bir blog kişisi de bu önemli olayı hatırlamamış. Üzücü bir durum.
Hele ki ülkedeki ileri demokrasinin yerleşmeye başladığı bir dönemde, yasama ve yürütmenin halkın demokratik her türlü aygıtı kullanmasını teşvik ettiği, yargının ise bu aygıtları kullanmayı kolaylaştırıcı her türlü hukuki kararı aldığı şu günlerde blogumuzu boynu bükük bırakmayalım derim. Yine orada bir yerlerde bir dolu şey oluyor bitiyor, herkesin eteğinde dökecek taşı vardır az veya çok. Taşlarınızı itinayla dökünüz efendim, okurlara adam akıllı ulaşamasak bile şimdilerde -Digiturk'ün aldırdığı karar neticesinde- "elbet bir gün kavuşacağız."
http://www.blogumadokunma.com/
1 yorum:
Yürekten katılıyorumç
Yorum Gönder